Το σχόλιο του grassrootreuter #35 ” Με αφορμή την επίσκεψη της Αθανασίας Αναγνωστοπούλου στην Γεωπονική σχολή”

Το σχόλιο γράφτηκε από αναγνώστη της σελίδας με αφορμή ένα βίντεο με τοποθέτηση μέλους του ΑΝΑΧ ΕΑΑΚ (σχήμα στο Γ.Π.Α) σε εκδήλωση του πανεπιστημίου στη οποία παρευρίσκεται η υφυπουργός παιδείας Αθανασία Αναγνωστοπούλου, η οποία αναγκάστηκε να φύγει. Το βίντεο βρίσκεται εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=lFJwVQyi7O0

Nοικοκυραίος ελληνοαριστερός αντιμνημονιακός ναρίτης. ας κάνουμε μια discourse analysis στην αρρενωπή συνδικαλιστική επιτέλεση του.

α) Στο δομικά αντισημιτικό μυαλό του δε βλέπει ότι ο αποκλεισμός ολοένα και μεγαλύτερου μέρους των εργατών από την εργασία, έχει αποσυνδεθεί πλέον από την αξιοποίηση του κεφαλαίου στον αναδιαρθρωμένο καπιταλισμό κι έτσι μην μπορώντας ούτε στο ελάχιστο να κατανοήσει τη σχέση κεφάλαιο οδηγείται σε μοραλιστικές καταγγελίες της κακιάς κυβέρνησης που αυξάνει την ανεργία και αφήνει το λαό χωρίς δουλειά. Με άλλα λόγια ξανά η κλασική “μελαντσολία” του Γιώργου Αυτιά και του “μακελειού” με “radical αντικαπιταλιστικό επιχειρήματα”.
β) Έπειτα πενθεί που η απεδαφικοποίηση των καπιταλιστικών ροών έχει καταντήσει τους φοιτητές από γεωπόνους σε νταλιβεράδες και τηλεφωνητές. Πόσο classist privileged μικροαστός αντικαπιταλιστής! φυσικά για την όποια δυνατότητα ανατίμησης των συγκεκριμένων επαγγελμάτων που τα αναπαριστά ως χειρότερα δε λέει ούτε λέξη.

γ) Μετά με τη πιο βαρετή κοινοτοπία του μέσου αγανακτισμένου Έλληνα σχετικοποιεί το ναζισμό εξισώνοντας τον με την ΕΕ, προσβάλλοντας τα θύματα του, γιατί τα σημερινά στρατόπεδα φυλάκισης μεταναστών όσο φρικτά κι αν είναι δεν εξισώνονται  με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, με τη shoah των Εβραίων το perrajmos των ρομά, με την εξόντωση χιλιάδων ομοφυλόφιλων με τη θανάτωση εκατομμυρίων Σλάβων και κομμουνιστών, αντιφασιστών και “μη-άριων πληθυσμών”, πέρα από την ποσότητα και σαν ποιοτική σχέση εξουσίας. Ίσως η επίμονη επανάληψη αυτής της σχετικοποίησης παραπέμπει στην άντληση μιας απόλαυσης, σε μια επιθυμία να ήταν όντως έτσι, να μπορούσε να βρεθούν ξανά οι μειονότητες και οι Εβραίες στο κίνδυνο τς εξόντωσης, ώστε να ικανοποιηθούν οι αντισημιτικές φαντασιώσεις και να αυτοεπιβεβαίωθεί ο ηρωισμός της ελληνικής αρρενωπότητας.

δ) Όχι δε χρειάζεται να σχετικοποιούμε το ‘Aουσβιτς για να πούμε πόσο φρικτά και ρατσιστικά είναι τα σύγχρονα κράτη της Ευρώπης. Έχουμε επισημάνει όμως ο αντι-ΕΕ λόγος είναι μια πολιτική μηχανή που αθωώνει τα επί μέρους κράτη και τις κοινωνίες που τα στηρίζουν. Αν δεν υπήρχε η ΕΕ θα ταν λιγότερο ρατσιστικές η Ελλάδα, η γερμάνια, η Τσεχία, η Γαλλία; Θα ήταν λιγότερο εχθρικοί οι εθνικοί κορμοί προς τους μετανάστες; Ένας εύκολος τρόπος λοιπόν να μεταφερθεί η συζήτηση απ’ το ρατσισμό, τον εθνικισμό και τις καπιταλιστικές σχέσεις των κοινωνιών και να αθωωθούν αυτές, είναι η καταγγελιολογία απέναντι στη μακρινή γραφειοκρατία της ΕΕ. Άλλωστε τα εκτός ΕΕ κράτη, πχ όπως η Ρωσία το ίδιο εμετική συμπεριφορά έχουν απέναντι στους μετανάστες… οπότε μάλλον στόχους μια ελληνικής εθνικιστικής αντι-ιμπεριαλιστικής πολιτικής διασφαλίζει αυτή η ρητορική, επενδυμένη με νοήματα κομμουνιστικής οικουμενικότας, για να μην ταυτίζεται με τον ανοικτό αριστερό πατριωτισμό της ΛΑΕ, παρά σχετίζονται με οποιοδήποτε συμφέρον των μεταναστ@ν, του πολυεθνικού προλεταριάτου και των μειονοτήτων.

ε) Καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ ότι στηρίζει τους φασίστες τς Ουκρανίας… όμως η στρατηγική του ελληνικού ιμπεριαλισμού είναι σταθερή. Αξιοποιεί τις γεωπολιτικές αντιθέσεις υπέρ της. στηρίζει ταυτόχρονα ανάλογα με τα συμφέροντα της και τους Ουκρανούς και τους Ρώσους φασίστες…. ουουουπς, ξεχάσαμε ότι για πολλούς ελαρ/ελαν και αυτόνομους, οι ρωσόφωνοι της Ουκρανίας είναι antifa. Μάλιστα! αυτό σημαίνει ότι ταυτίζονται με τους στόχους που βάζει στην ελληνική εξωτερική πολιτική το βαθύ κράτος που βλέπει στην ορθόδοξη μητέρα Ρωσία την προοπτική αντίστασης στην εκφυλισμένη δύση, και την πραγμάτωση των στόχων του ελληνικού εθνικισμού μέσα από μια συμμαχία σε αυτή. Έτσι ξεχνά, ότι στις αυτόνομες περιοχές Λουγκάντσκ, Ντονέτσκ δρουν Σερβοβόσνιοι και Ρώσοι φασίστες που είχαν συμμετάσχει στη γενοκτονία μουσουλμάνων στη Βοσνία και στη Τσετσενία, σε ένα εθνομπολσεβικικό περιβάλλον που λατρεύονται ταυτόχρονα ο Στάλιν και ο τσάρος ως σύμβολα του μεγαλορωσικού σωβινισμού.

στ) Και η αντισημιτική σχετικοποίηση του ολοκαυτώματος βρίσκει την ολοκλήρωση της στον αντικαθρεφτισμό του, στο ίδιο το κράτος των θυμάτων του. Έτσι καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ γιατί συνεργάζεται μαζί με το Ισραήλ και αποκαλεί τον αποκλεισμό της γάζας στα πλαίσια της πολεμικής σύγκρουσης Ισραήλ-χαμάς “γενοκτονία”, ΄που γελοιοποιεί τη λέξη ως έννοια, καθώς ο παλαιστινιακός πληθυσμός παρότι υφίσταται καταπίεση αυξάνεται και δεν εφαρμόζεται καμία πολιτική εξόντωσης του. Αν φυσικά θέταμε ένα προβληματισμό για το θέμα θα ‘ταν πως ο σύριζα ξεπλένει τον αντισημιτισμό του μέσα απ’ τη συνεργασία με το Ισραήλ, και πόσο ασφαλές είναι γι’ αυτό να διατηρεί προνομιακή συμμαχία με μια χώρα που στο στρατό, στην αστυνομία, στα δικαστήρια, σε όλα τα κοινοβουλευτικά της κόμματα με πρωτοπορία τους ναζί της χρυσής αυγής ο αντισημιτισμός είναι το κυρίαρχο καθεστώς αλήθειας.